Marcin Czarnopyś (Poland) and Kelise Franclemont (UK) share a common interest in story-telling, often by way of found objects, memories (real or imagined), and history (both personal and collective). Marcin and Kelise offer further explanation, derived from email dialogue and the help of Google Translate:
Beginning with practical matters, Kelise writes, “We started our collaboration by physical post, exchanging cards, letters, and drawings (sometimes with necessary confirmations by e-mail, as we are sure at least one of the paper letters has gone missing!)”
Zaczynajac od spraw praktycznych, Kelise wyjaśnia, “Rozpoczeliśmy naszą współpracę przez pocztę, przesyłaliśmy kartki, listy i rysunki (czasami potrzebne było potwierdzenie przez emaila, ponieważ jesteśmy pewni, że jeden z listów zaginął!)”
Marcin elaborates, “Razem z Kelise Franclemont z Wielkiej Brytanii pracujemy nad wspólnym projektem w ramach Connect. Podstawą do zbudowania narracji naszego działania są opowieści rodzinne, przedmioty, wspomnienia. Na naszą pracę składają się elementy prawdziwe jak i fikcyjne, jednak w końcowym rozrachunku ma być to samodzielna historia…”
The basis [of our project for Connect:Katowice] is the construction of a narrative, pieces of which are gathered from stories of family, objects, memories. The work is composed of elements of both the real and the fictional, but in the end, it has to be a stand-alone story..
“We aren’t sure yet where this story will end up,” said Kelise, “…but it started in April [2016] with exchanging drawings (followed by an email thread that went something like, “did you get it yet?” then “Nope, not yet, but I’ll keep checking!”).”
“Nie jesteśmy jeszcze pewni, gdzie ta historia skończy się,” powiedziała, “…ale rozpoczęła się w kwietniu [2016] wymianą rysunków (w kolejnych wątkach emaili wyszło coś takiego”:, masz to już?” potem “Nie, jeszcze nie, ale będę sprawdzać dalej!”
Whenever something does arrive through the letter slot, it’s immediately to our respective desks for the reply:
Ilekroć list dociera na nasze biurka, natychmiast dostaje odpowiedź:
With each letter or drawing, more of the shared story becomes a little clearer, as Marcin explains what is happening:
Z każdego listu lub rysunku, wychodzi więcej wspólnej historii i wszystko staje się nieco jaśniejsze,
“Nasza praca porusza temat określenia swojej tożsamości kulturowej przez pryzmat poznania historii własnej rodziny. Nieznane wcześniej wydarzenia oraz poznanie własnych korzeni sięgających innych kultur, mogą rozbudzić ciekawość ale również lęk, czy strach. Razem z Kelise chcemy zmierzyć się z tą tematyką.”
“Our work moves on the determination of each one’s cultural identity, known through the prism of each one’s personal/family history. Previously unknown events, and to know that the roots [of these unknown events] reach other cultures, can arouse curiosity but also fear or misgivings. Together, we want to deal with this subject.”
“At the moment,” Kelise replied, “…there seems to be a whole new story weaving itself out of email messages and drawings (graphite/charcoal for Marcin, ink for myself), a bit of Polish history suggested by Marcin, and a Hungarian folk-tale from my mum (which we aren’t sure is even real or did she make it up).”
“Na tą chwilę”, Kelise odpowiada: “… wydaję się że będzie to całkiem nowa historia utkana z maili, rysunków, (grafit / węgiel od Marcina) polskiej historii zaproponowanej przez Marcina, i węgierskiej opowieść ludowej mojej mamy (Nie jesteśmy pewni czy jest prawdziwa czy jest jej wytworem (mamy Kelise))
Marcin concludes konkluduje,
“Myślę że razem z Kelise mamy podobne zdanie, że czasem rysunki czy “język sztuki” potrafią powiedzieć więcej niż słowa w jakimkolwiek języku.”
“Together [with Kelise] we are finding many similar thoughts and sometimes, drawings or [other] ‘language arts’ can say more than the spoken or written word.”
Read more:
- About Marcin Czarnopyś
- About Kelise Franclemont
Connect:Katowice 